Ana Sayfa » MEM » Milli Ekonomi Modeli'nde Hayvancılık Politikası

Milli Ekonomi Modeli'nde Hayvancılık Politikası

Milli Ekonomi Modeli'nde Hayvancılık Politikası


Besin kaynağı olarak insan gelişiminde et ve süt ürünlerini önemi büyüktür. Türkiye nüfusunun % 46'sı 19 yaşın altındaki gençlerden oluşması, sağlıklı nesiller yetiştirilmesi için protein üretiminin ve tüketiminin yeterince yapılmasını gerektirmektedir. Ayrıca insanımızın temel gıda maddesi olan et ve süt ürün guruplarını içine alan hayvancılık, bir ülke için çok stratejik alanlardan biridir.

IMF politikalarıyla yok olma tehlikesiyle karşı karşıya gelen alanlarımızdan biri de hayvancılıktır. Ülkemize uygulatılan programlarda sübvansiyonların ve teşviklerin kaldırılmasına karşın, Amerikan Tarım Yasası kendi ürün politikalarını olumsuz yönde etkileyebilecek, sütten ete birçok ürün gurubunun ithalatına miktar kısıtlamaları ve özel gümrük vergileri uygulamalarını sürdürmektedir.

1-Tesbitler:

a) Ülkemiz için bu kadar önemli olan hayvancılıkta temel sorun altyapı yetersizliğidir.

b) Hayvan yetiştiriciliğinin belirli kuralları vardır. Gerekli teknik ve sağlık şartları uygulanması ve yeniden yapılanma sürecinin hızlandırılması gerekmektedir.

c) Aralarında hiçbir organizasyon olmayan, dağınık küçük ünitelerle hayvancılığı ileri götürerek diğer ülkelerle yarışmak, bu altyapı ile hayvancılığın ileri götürülmesinin beklenmesi mümkün değildir.

2-Büyükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinin Temel Sorunları:

Büyükbaş hayvancılığımızın temel sorunları altyapı yetersizliği ve organizasyon olmaması; şu andaki politikaların üretenden yana değil, aracı kurumları zengin etmeye yönelik olması ve fiyat istikrarının oluşmamasıdır.

Ülkemizde son yıllarda hayvancılık, yeterli politikalar üretilmemesi ve Avrupa Birliği'nin ihracat sübvansiyonları ile desteklenen hayvan ve hayvansal ürünlerini ithal ederek yerli üreticinin para kazanamaması sonucu yok olma noktasına gelmiştir.


Hayvancılığımızın geliştirilebilmesi amaçlı, anlaşmalı çiftçi modeline göre ithal edilen 283.000 adet damızlık gebe düvenin dağıldıktan sonra büyük kısmının kayıtları tutulmamış, bakım ve besin yetersizliği, ürün (et, süt) piyasasında istikrar oluşturulmaması sonucu 300 milyon dolarlık damızlık ithalatından amaçlanan fayda sağlanamamıştır.

3-Kanatlı Hayvan Yetiştiriciliğinin Temel Sorunları:

Kanatlı hayvan yetiştiriciliğimizde son yıllarda büyük oranda artış sağlanmıştır. Buna paralel olarak çok büyük sabit yatırımlar yapılmıştır. Fakat can alıcı nokta, büyük yatırımların yanı sıra büyük oranda dışa bağımlı bir üretim gerçekleştirilmektedir. Et ve yumurta tavuğunda yetiştirilen ırklar hep dışa bağımlığıdır. Özellikle üreticinin en önemli maliyet gideri kümes hayvanlarının beslenmesinde kullanılan yem hammaddelerinin büyük bir bölümü dolara endekslidir.

4-Su Ürünleri ve Balıkçılık

Üç tarafı denizle kaplı ülkemiz, akarsu ve göllerle çevrili olmasına rağmen, bu zenginliğinin de farkında değildir. Ekonomik durumu iyi olan Norveç'in, milli gelirinin en önemli kalemi balıkçılık sektörüdür. Ancak bu sektörden istenilen verimlilik elde edilememekte ve planlı organizasyonlar kurulamamaktadır.

5- Çözümlerimiz:

Hayvancılık sektöründe de ülkemizdeki diğer sektörler olduğu gibi yeni bir anlayışın hakim olması gereklidir. Bu sebeple;

1. Hayvancılığın geliştirilebilmesi için, milli hayvancılık politikası oluşturulacaktır.

2. Hayvan üreticilerine damızlık ve yavru verilerek, hayvan üretimi ayağa kaldırılacaktır.

3. Devlet üretme çiftlikleri kurularak, hayvancılıkta modern teknikleri özendirilecek.

4. Hayvancılığı yok eden ve deli dana vb. salgın hastalıklarla halkımızın sağlığını tehdit eden, ithal et uygulamasına son verilecektir.

5. Başta yem olmak üzere, devlet tarafından doğrudan desteklenecektir.

6. Hayvancılığın yoğun olduğu bölgelerde et, süt ve deri sektöründe entegre tesislerle sanayi dallarının kurulması.

7. Kooperatifleşme çalışmalarına önem verilmesi.

8. Hayvansal ürünleri tüketicinin kullanacağı son mamul haline getirilerek satılması.

9. Hayvan üreticisinin oluşabilecek salgın hastalık gibi olumsuzluklara karşı sigortalanması.

10. Üreticiye sosyal güvence ve emeklilik hakları sağlanması.

11. Hayvan ırklarının ıslah edilerek verimliliğin yakalanması.

12. Balıkçılık sektörüne alet ve ekipman sağlanması.

13. Deniz ürünlerinin anında değerlendirilmesi için konserve ve dondurulmuş ürün paketleme tesislerinin kurulması.

14. Denizlerimizde yavrulama dönemlerinde balık cinslerinin avlanma yasakları ile etkin korunması.

15. Akarsu yataklarına yakın bölgelerde alabalık gibi tatlı su balıklarının üretiminin teşvik edilmesi.
Madencilik politikası